09-11-2022
Dominee C. Harinck: “Jezus’ eis is dat Gods kinderen zichtbaar voor de wereld één zijn”
Recent verscheen uit de hand van Ds. C. Harinck een boek met de titel “De Apostolische Geloofsbelijdenis: Uitleg van de Twaalf Artikelen”. Het is een uitgave waarin de christelijke geloofsleer wordt behandeld. In dit interview gaat de emerituspredikant in op de belijdenisuitspraak “ik geloof een heilige, algemene, Christelijke Kerk”. Over Rome en Reformatie, eenheid en verdeeldheid.

China
Het boek over de Apostolische Geloofsbelijdenis is tot stand gekomen na het opnemen van online lessen voor Chinese voorgangers. “Omdat de stichting Hudson Taylor niet meer lijfelijk de Chinese voorgangers door middel van conferenties kan onderwijzen, wilde men dit digitaal gaan doen. Zij vroegen hiervoor medewerkers. Ik heb toen besloten de Apostolische Geloofsbelijdenis in het Engels te behandelen. Dat bestrijkt de gehele Christelijke leer. Daaruit is de vraag ontstaan naar een Nederlandse bespreking van de Twaalf Artikelen”.
Algemeen
Eén van de artikelen uit de Apostolische Geloofsbelijdenis spreekt over een “heilige, algemene, Christelijke Kerk”. Welk eigenschap van de Kerk raakt dominee Harinck in het bijzonder? “Het meest verwonderlijke is, dat de kerk nu algemeen is geworden. God, Die Zich beperkte tot Israël, wendt Zich nu ook tot de heidenen. En wat een trouw en genade van God dat het Evangelie ook in ons land is gekomen en tot hiertoe is gebleven”.
Er is een Kerk
Rooms-katholiek en protestant belijden samen “een heilige, algemene, christelijke Kerk”. Bedoelen we hetzelfde? Zijn we samen één? “Laat ik ten eerste zeggen dat de Apostolische Belijdenis niet over één, maar over een Apostolische Kerk spreekt. We geloven in ‘een’ Kerk. Er is een kerk. God heeft in deze wereld Zijn gemeente en Jezus heeft in deze gevallen wereld Zijn bruid. Wat is dat een geweldige belijdenis! Er is een Christelijke kerk. Die Christelijke kerk zou één moeten zijn, maar is het niet. Die verdeeldheid is te veroordelen. Toch moeten we onderscheiden tussen een zondige verdeeldheid en een wettige verdeeldheid. Er kan geen eenheid zijn met een kerk, die de Bijbel niet als van God geïnspireerd aanvaardt en die Jezus niet als de enige Middelaar van God en de mensen aanvaardt. De scheiding met de Rooms-Katholieke Kerk is ontstaan, doordat zij de waarheid van de Bijbel heeft verlaten en haar eigen kinderen heeft vervolgd”.
Moederkerk
De kerkvader Cyprianus zei eens: „Men kan God niet als Vader hebben, wanneer men de kerk niet als moeder heeft.” Ds. Harinck legt deze zin als volgt uit: “Je hebt veel aan de kerk te danken. Wanneer je wedergeboren en een waar christen bent, heb je dit, naast God, in de eerste plaats, ook aan de kerk te danken. De kerk heeft je het Woord gepredikt dat het zaad is van de wedergeboorte en je gevoed en onderwezen. Zij is als een moeder voor de gelovigen”.
Eenheid
Jezus bad dat allen één zouden zijn. Wat is het fundament voor eenheid? “De eenheid tussen de Vader en de Zoon stelt Jezus als voorbeeld. Verder bad Jezus voor éénheid in de waarheid (Joh. 17:21). Ware eenheid heeft een fundament, er kan geen eenheid zijn tussen waarheid en leugen. De leer van de apostelen is het fundament van de kerk en van de éénheid”. Het is nodig dat die eenheid zichtbaar is. “Want Jezus verbindt er aan: opdat de wereld bekenne, dat Gij Mij gezonden hebt en hen liefgehad hebt, gelijk Gij Mij liefgehad hebt (Joh. 17:23). De wereld kijkt op de verdeeldheid en vergelijk de Christelijke kerk met partijen in de politiek, die elkaar bestrijden. De verdeeldheid is een aanklacht tegen de kerk. Maar dan vooral de verdeeldheid tussen hen, die op het fundament van de waarheid van de Bijbel staan. Men troost zich er dikwijls mee dan over de kerkmuren heen de kinderen Gods toch één zijn en tussen hen de kerkmuren wegvallen, maar de eis van Jezus blijft: Ik wil dat ze zichtbaar voor de wereld één zijn”.
Kostbare herinnering
Al 60 jaar dient dominee Harinck de Gereformeerde Gemeenten als predikant. Hij vertelt over een kostbare herinnering aan ‘christelijke eenheid’: “Wat mij getroffen heeft en mij nóg steeds bijstaat is de ontmoeting en het gesprek met een vrouw in Ghana. In de sloppenwijk van Accra hield ik een korte toespraak over het belang van de Bijbel. We waren daar namens het Deputaatschap Bijbelverspreiding. Ik sprak er over hoe dierbaar ons de Bijbel wordt als God ons bekeert. Ik benadrukte dat de Bijbel vooral dierbaar wordt wanneer we als een van zonde overtuigd, veroordeeld, vrezend en naar vrede zoekende zondaar of zondares, Jezus in de Bijbel vinden, zo vol van genade en waarheid. De vrouw kon toen niet zwijgen, drukte de Bijbel aan haar hart en begon te zeggen hoe dierbaar Jezus voor haar was, die ze in de Bijbel had gevonden. Dan voel je eenheid”.
Copyright foto: Jan van 't Hul (Reformatorisch Dagblad)