Evangelist De Roode: “Ik ben veel bezig geweest om mensen een woord van troost te bieden”.

Present op de markt

Evangelist De Roode is een bekende op de markt in Horst. “We staan er met een marktkraam, vol met allerlei materiaal. Sommige folders liggen er al jaren en worden niet meegenomen. Maar het gaat mij er vooral om dat wij er zijn met Gods Woord en het gesprek aangaan”. Hij vertelt dat mensen blijven terugkomen, een bakje koffie doen, en hun verhaal vertellen.

Troost

De Roode merkt op dat ouderen veelal teleurgesteld zijn in de Rooms-Katholieke Kerk. “Ze vinden dat hen maar wat aangepraat is”. In het gesprek op de markt probeert De Roode een aansluiting te vinden. “Dan vraag ik: ‘Heeft u God wel eens ervaren, of heeft u wel eens wat over het geloof van uw oma of opa gehoord?’ Maar meestal kreeg ik weinig terug. Echt heel weinig. Het gaat meer om het beleven van het ritueel, de sfeer”. Dan zijn er ook mensen die trouw de mis bezochten, maar geen idee hebben waar het in de kerk om gaat. “Ik bezocht eens een vrouw, die mij vertelde dat haar moeder er pas rond haar zestigste achter kwam wat het geloof en de sacramenten in de kerk betekenden. Haar leven lang had ze bijvoorbeeld ‘de hostie gehaald’ en overal aan meegedaan, maar ze heeft nooit goed begrepen waar ze eigenlijk mee bezig was”. Voor hen is De Roode er: “Ik ben veel bezig geweest om mensen een woord van troost te bieden. Hen te wijzen op de enige Troost, beide in leven en in sterven”.

Verbinding

Eén van de bemoedigingen die De Roode ervaarde waren de kerstvieringen in het jaar 2018 en 2019. “De eerste keer deed een seculier ouderenkoor uit Horst mee”. Dit koor repeteerde wekelijks in ons kerkgebouw en zij boden spontaan aan om een keer voor ons te komen zingen. Voor de kerstviering zijn liederen gekozen die wederzijds herkend werden. “Dan merk je een soort van eenparigheid, een verbinding door het zingen, dat is echt mooi om te zien en heel bijzonder om te ervaren”. Het jaar daarop klopte een lokaal mannenkoor aan. “Zij vroegen ook of ze bij ons mochten komen zingen.”. De kerstvieringen hebben er aan bijgedragen dat de Christelijke gemeente ‘De Schuilplaats’ positief bekend staat in Horst en er meer verbinding tot stand is gekomen met de lokale gemeenschap.

God dienen is mensen dienen

De koffieochtenden worden in Horst gewaardeerd. “Toen we voor de eerste keer een koffieochtend organiseerden kwamen er notabene negen mensen binnenwandelen. Maar, de tweede keer, dat was twee weken later, en de derde en vierde keer, kwam er niemand”. De Roode geloofde dat hij niet op moest geven. “Nu, ruim vier jaar later, komt er een vast groepje mensen graag. De meesten melden zichzelf af als ze niet kunnen komen. Het zijn vooral ouderen. Er worden persoonlijke dingen gedeeld en soms echt geworsteld met levensvragen”. Deze ontmoetingen hebben hem veranderd: “Ik heb een beetje de ’smaak’ gekregen om met de hoeren en tollenaren te eten. Het zijn misschien hele hoge woorden die ik gebruik, maar ik kan het niet anders zeggen. Het is beter om met mensen om te gaan die berooid zijn en in de goot zitten dan met mensen te maken te hebben die alles denken te weten en in eigen ogen alles prima voor elkaar denken te hebben. Ik herken mijzelf heel erg in majoor Bosshardt’s motto: ‘God dienen is mensen dienen en mensen dienen is God dienen’.”

Spiegel

De Roode haalt een treffend voorval aan van wat gebeurde tijdens één van de koffieochtenden. “Eén van de dames zei toen we het groepsgesprek nog maar net begonnen waren: ‘Ik heb heel veel vragen’. Waarop ik antwoordde: ‘Daarvoor moet u hier zijn. Stel uw vragen maar. Als ik het niet weet, dan zeg ik dat eerlijk’. Toen was ze ook meteen scherp: ‘Wij hebben één kerk, maar waarom hebben jullie zoveel soorten?’. Waarop ik zei: ‘Daar heb ik een heel kort antwoord op, van maar drie woorden, dat kunt u makkelijk onthouden: Ik – schaam – mij’. Ze begreep het gelijk”.

Volgens De Roode is deze vrouw een spiegel voor de gereformeerde gezindte. “Wij protestanten weten het allemaal zo goed. Er worden vaak dingen zo stellig beweerd. De rooms-katholieken hebben ook zo hun overtuigingen, maar ik heb het idee dat de rooms-katholiek meer aanneemt van dat wat er gezegd wordt in de kerk en meer ruimte laat voor het mystieke, voor dat wat wij niet begrijpen. Ik vind het ook heel erg dat protestanten zo kritisch zijn in de kerk maar ook onderling naar elkaar toe. Laten we wat meer de houding aannemen om te leren van elkaar, dan dat we elkaar bekritiseren. Of erger nog, elkaar veroordelen over bijzaken”.

Het Licht van Christus

In zijn contact met de (rooms-katholieke) medemens wil De Roode zich nederig opstellen. “Jezus zegt in Mattheus 11: ‘Leert van Mij dat ik zachtmoedig ben en nederig van hart’. Hoe praten wij dan met onze medemens? Hoe kan ik naast die persoon gaan zitten? Ik vind dat protestanten voorzichtig moeten zijn om rooms-katholieken even te vertellen hoe het zit. Dat kunnen wij elkaar binnen onze gezindte nog niet eens!” De ontmoetingen in Limburg hebben hem geleerd om breder te denken, zonder eigen overtuigingen op te geven. “Mijn insteek is niet om zo veel mogelijk katholieken hun kerk te doen verlaten om zich bij ‘ons’ aan te sluiten. Ze hebben Christus nodig, Hem alléén!

Het gaat er om hen tot Jezus te leiden, dat ze Jezus mogen kennen als hun Verlosser. Dat ze het licht van Christus in hun eigen kerk gaan verspreiden. Dan vallen de bijzaken weg en zullen ze alle dingen verwijderen die verwijderd moeten worden”.

Een nieuwe evangelist

De Roode bouwt het evangelisatiewerk in Horst af. Inmiddels heeft Stichting Evangelisatie Limburg een vacature uitstaan voor een nieuwe evangelist. Welk advies heeft hij voor zijn opvolger? “Laat je door Gods Geest leiden. Daar zit meteen in opgesloten dat je jezelf niet door mensen moet laten leiden. Je mag het vertrouwen hebben dat Hij je leidt. Het werk in Gods Koninkrijk heeft een bepaalde mate van vreemdelingschap in zich. Daarin word je geleid, gekneed en gevormd. Maar, het blijft een worsteling. Je moet leren loslaten, om het niet meer van mensen te verwachten, maar de weg van de Heere Jezus te volgen”.

Foto's: M. De Roode.