Terug naar overzicht

07-08-2020

Hans ten Klooster: “Bij IRS gaat het om zielen”

Het is zover. Directeur Hans ten Klooster neemt afscheid van IRS. Met warme gevoelens blikt hij terug op de afgelopen jaren. “Het is bijzonder om een wederzijdse verbondenheid met Christus als Zaligmaker te ervaren, soms met iemand wiens taal je nauwelijks spreekt. Dat ga ik missen”, zegt hij.

Hans ten Klooster: “Bij IRS gaat het om zielen”

IRS-directeur Hans ten Klooster (rechts) met zijn opvolger, Jan-Henry Seppenwoolde

Met bevlogenheid spreekt hij over het belang van IRS: over de projecten, en over dat ene nodige: de rechtvaardiging door het geloof. Het is duidelijk dat Hans ten Klooster enorm verbonden was met IRS. Toch is het moment gekomen dat hij IRS gaat verlaten.

WAT ZIJN DE MOOISTE MOMENTEN DIE JE BIJ IRS HEBT MEEGEMAAKT?

Ten Klooster: “Het gaat bij IRS om mensen. Dat is het mooie. Ik herinner me dat ik een keer van zaterdag op zondag wakker werd door een draaiende motor. Van een ambulance, zo bleek. Er zat een dronken Pool bij ons in de tuin. Die maandag had ik een belafspraak met Pedro (Snoeijer, IRS-veldwerker, red). Toen ik met hem deelde wat ik nu weer had meegemaakt en hoe vervelend dat was, zei hij: “Maar Hans, een Pool is wel iemand met een ziel”.

Daar moet ik aan denken. Bij IRS gaat het om zielen.

Als je me vraagt wat het mooiste van IRS is, zeg ik: op de eerste plaats: de projecten, op de tweede plaats: de projecten, op de derde plaats: de projecten.

Als je in landen komt waar de Rooms-Katholieke Kerk een prominente positie heeft, zie je hoe nodig het werk van IRS is. Ik weet nog dat ik op 18 september 2009 voor het eerst een kathedraal bezocht in een rooms-katholiek land, de kathedraal in Lichen (Polen). Daar spraken we twee oude vrouwen. “We bidden ieder jaar op deze datum voor onze moeder die in het vagevuur is”, zeiden ze. Dat maakte indruk op me. Ik dacht: het vagevuur bestaat toch niet meer? Dat is toch uit de tijd van Luther?’”

WAT GA JE MISSEN?

Ten Klooster: “Door de projecten van IRS in allerlei landen, heb ik iets meer zicht gekregen op de wereldwijde Kerk van Christus. Het is bijzonder om over landsgrenzen heen een wederzijdse verbondenheid met Christus als Zaligmaker te ervaren, soms met iemand wiens taal je nauwelijks spreekt. Dat ga ik missen.

Natuurlijk ga ik ook de mensen rondom IRS missen, de collega’s, comitéleden, bestuursleden. De relatie met hen is niet weg, maar is er straks meer op afstand, natuurlijk.”

Foto: Stichting IRS.

Terug naar overzicht