16-06-2022
Ds. Toon Vanhuysse
Van priester tot predikant. Het levensverhaal van ds. Toon Vanhuysse is heel bijzonder. "Het was duidelijk een roep van de Heere om naar Tongeren te gaan", zei hij in een interview met IRS in 2013.
Al op jonge leeftijd had Vanhuysse het verlangen om in de dienst van de Heere te werken. Hij was 18 jaar toen hij zich aansloot bij de kloosterorde missionarissen-oblaten van Maria te Leuven. Zeven jaar als priesterstudent en tien jaar als priester volgden. Maar het liep allemaal anders dan verwacht. Het rooms-katholicisme kon hem geen vrede brengen, al kon hij tegelijkertijd maar moeilijk van de rooms-katholieke traditie loskomen. “Totdat ik op een gegeven moment op mijn knieën ging en bad: Heere, moet ik nu alleen maar leunen op Uw Woord, of ook op de traditie? Toen heeft de Heere het wonder in mij gedaan. Van het ene op het andere moment maakte Hij mij los van de roomse leer”, zei ds. Vanhuysse hier later over. Sindsdien drijft een groot verlangen hem om mensen bekend te maken met die ene Naam onder de hemel, Jezus Christus.
BRIEF
Op bijzondere wijze kwam ds. Vanhuysse in contact met ds. H.J. Hegger, de oprichter van IRS. Nadat hij in 1978 uit de Rooms-Katholieke Kerk was uitgetreden, wist hij niet wat voor werk hij moest gaan doen. Hij ging uiteindelijk godsdienstles geven op een rooms-katholieke school, maar daar moest hij stoppen omdat hij in plaats van het lesprogramma te volgen, leerlingen lesgaf uit de Bijbel. De vraag drong zich op hoe nu verder te gaan. “In mijn parochie had ik een evangelische voorganger eens een zaal ter beschikking gesteld”, zegt ds. Vanhuysse. “Ik stuurde hem een brief met de vraag of hij misschien werk voor mij had. Maar ik kreeg geen antwoord. Na enkele weken ontving ik een brief van de directeur van een school met de Bijbel. Daarin liet hij weten dat hij mijn brief had weten te onderscheppen. Hij schreef dat hij niet wilde dat mijn brief in handen kwam van de vrouw van de voorganger. Haar man had zichzelf van het leven beroofd. De schooldirecteur gaf me het adres en telefoonnummer van ds. Hegger en schreef dat deze ex-priesters opleidde. Ik belde ds. Hegger meteen op, waarop hij me, samen met mijn vrouw, uitnodigde.”
TONGEREN
In de tijd die volgde, vroeg ds. Hegger ds. Vanhuysse meerdere malen of hij voor IRS wilde werken. Ds. Vanhuysse ging daar aanvankelijk niet op in. “Ik voelde me niet bekwaam voor dat werk. Toen hij het weer vroeg, heb ik gezegd dat ik het wilde, op voorwaarde dat het bestuur er unaniem mee akkoord ging”, zegt hij. Dat gebeurde, en zo trad hij eind 1988 aan bij IRS. Als ex-priester kende hij het rooms-katholicisme als geen ander en richtte hij zich op evangelisatiewerk in rooms-katholieke gebieden als Essen (Noord-Brabant) en Bunde (Limburg). Toch werkte hij maar kort in beide plaatsen. In Bunde volgde een ander hem op en in Essen had het Evangelie nauwelijks ingang. “Het was een een bolwerk van het rooms-katholicisme”. Niet dat het Belgische Tongeren, waar ds. hij in 1993 “pionierswerk” begon, dat niet was. “De bevolking van Tongeren is in de ban van de mariale cultus. Ook het occultisme legt een zwaar beslag op de stad. Er is een satanskerk en er zijn twee heksenkringen. Daar zijn wij ook zelf een aantal keren tegen aangelopen. Maar het is Gods werk, en niet dat van ons. De Heere zal aan Zijn Kerk in Tongeren blijven werken.”
EVANGELISATIEACTIES
Het was niet eerder bij ds. Vanhuysse opgekomen om evangelisatiewerk te starten in Tongeren. Maar op een dag vroeg een christelijk echtpaar in die plaats hem of hij “iets op gereformeerde grondslag” kon beginnen in de stad. Toen hij deze vraag neerlegde bij ds. Hegger, reageerde deze meteen enthousiast. “Hij zei: Toon, je bent ex-priester en Vlaming, dat moet je doen.” Daarop besprak hij het plan met de voorganger van de gemeente in Bilzen, waar ds. Vanhuysse toentertijd kerkelijk onderdak had. Ook deze reageerde positief. “Het was toen duidelijk een roep van de Heere om naar Tongeren te gaan”, zegt ds. Vanhuysse.Een broeder uit Lanaken bood aan om hem te helpen en zo begonnen zij samen in de zomervakantie van 1993 met een grootscheepse folderactie in Tongeren. Ze organiseerden ook spoedig lezingen in een zaaltje dat aan de stad Tongeren toebehoorde. De eerste die tot geloof kwam, was een vrouw die in een café werkte. Haar huwelijk was stukgelopen en haar kinderen waren uit huis geplaatst. Nadat ze een huis had gevonden in Tongeren, werden daar de eerste Bijbelstudieavonden gehouden.
STAMPVOL
Ds. Vanhuysse: “Ongeveer vier of vijf mensen namen deel aan de Bijbelstudieavonden. Na een aantal maanden was daar niemand bij gekomen. De vraag kwam toen bij ons op of we wel op de weg van de Heere waren. Toen heeft Hij op een wonderlijke wijze geantwoord. Op de daaropvolgende Bijbelstudiebijeenkomsten zat de kamer ineens stampvol. Er moesten zelfs mensen tijdens de zomermaanden op de kolenkachel zitten, omdat er verder geen ruimte was. Het bankstel moest altijd uit de kamer gehaald worden, zodat er in plaats daarvan stoelen konden staan.”De volgende stap diende zich aan: het houden van kerkdiensten. In een gebouwtje van een voormalige pinkster gemeente in Borgloon vond op 4 februari 1994 de allereerste dienst plaats. Erg comfortabel was het er niet. “In de winter was het vaak aan het begin heel koud in het gebouw en hielden de bezoekers meestal hun jas aan. De gasbrander blies warmte in het gebouw. Dan werd het weer veel te warm en deden mensen hun jas weer uit. Het was te gek om los te lopen. Toen zijn we gaan zoeken in Tongeren. Daar vonden we een plek waar later de Bijbelwinkel zou komen.” Nadat ook dat gebouw niet meer voldeed, werden er een tijdje diensten gehouden in een zaal van de socialistische vakbond, een gebouw van een lagere school en een klein parochiezaaltje in Diets-Heur.
BIJBELWINKEL
Ondertussen zette de gemeente een Bijbelwinkel op. “Broeders en zusters uit de kerk runden deze. Dat ging goed, totdat sommige oudere zusters ziek werden, niet meer mee konden helpen en er niemand te vinden was die hun taak over kon nemen. Op den duur lukte het ons ook niet meer om de huur op tijd te betalen en moesten we de huur van het gebouw opzeggen. Dat was jammer. We hadden toen veel contact met mensen, vooral op donderdagavond. Mensen gingen dan naar de markt en parkeerden hun auto in de buurt van de Bijbelwinkel. Ze kwamen dan ook even bij onze winkel langs.” Ds. Vanhuysse vindt het nog steeds jammer dat de Bijbelwinkel er niet meer is. “Ik mis dat nog altijd, vooral nu ons kerkgebouw net buiten het centrum van Tongeren staat.”
KERKGEBOUW
Eind 1998, ongeveer vier jaar na de eerste kerkdienst in Borgloon, kreeg de gemeente eindelijk een eigen kerkgebouw. Ds. Vanhuysse had gezocht naar een plekje in Tongeren, maar alles wat hij kon huren of kopen was veel te duur. Totdat hij ontdekte dat er aan de rand van Tongeren een lap grond te koop was. IRS was meteen enthousiast, kocht de grond aan en binnen korte tijd kon de bouw van de kerk beginnen. Tot een aantal jaar geleden leidde ds. Vanhuysse nog steeds bijna elke zondag de diensten in het kerkgebouw. Wekelijks bezoeken zo’n zestig mensen de diensten. Al heeft ds. Vanhuysse de afgelopen jaren niet alleen mooie maar ook moeilijke dingen meegemaakt, hij kijkt met dankbaarheid terug. Ook in de gemeente zijn er dingen gebeurd die het gemeenteleven hebben geschaad en waardoor er geen goed getuigenis werd gegeven in de rooms-katholieke omgeving. Toch heeft ds. Vanhuysse gemerkt dat God hoe dan ook doorgaat met Zijn werk.
Copyright foto: Stichting IRS.
Ds. Toon Vanhuysse ging in 2015 met emeritaat. Sindsdien blijft IRS bijdragen in zijn levensonderhoud. Wil je ons en daarmee ds. Vanhuysse ondersteunen? Doneer dan hieronder.